شايد قوي‌ترين فن صدا که مي‌توانيد از آن بهره ببريد، "قدرت مکث" است. همه زيبايي موسيقي به سکوت‌هاي بين نُت‌هاست. جذبه و قدرت سخن به مکث‌ها و وقفه‌هاي بين بخش‌هاي کلام است. وقتي آرام‌تر باشيد، آهسته‌تر سخن مي‌گوييد، بطور مرتب مکث مي‌کنيد و صداي بَم‌تر و مقتدرتري پيدا مي‌کنيد.
4نوع مکث داريم:
1- مکث حسي:
بطور مرتب در پايان يک جمله يا نکته، مکث کنيد تا مخاطب بتواند اطلاعات جديد را جذب کند و به پاي شما برسد. شنونده نمي‌تواند بيش از 3جمله پيوسته را مهار کند و بار ذهني‌‌اش سنگين مي‌شود.
2- مکث نمايشي:
وقتي مي‌خواهيد نکته مهمي در ذهن مخاطب رسوخ کند، از اين مکث استفاده کنيد. مي‌توانيد درست قبل از سخنراني يا بعد از آن از اين مکث استفاده کنيد تا اهميت سخنانتان براي مخاطب چند برابر شود. (مثالا 2 دقيقه سکوت محض پيش از سخنراني)
3- مکث تاکيدي:
از اين مکث براي تاکيد بر نکته‌اي کليدي استفاده کنيد. (مثلا در سخنراني مي‌پرسيد: مهمترين فردي که در اين مکان نشسته، کيست؟ بعد مکث مي‌کنم و چند ثانيه‌اي منتظر مي‌مانم تا حضار با پاسخي که در ذهن دارند کلنجار برند. پس از مکث طولاني مي گويم، حق با شماست! شما مهمترين فرد اينجا هستيد. سپس چند ثانيه مکث مي‌کنم تا سخنم جا بيوفتد و بعد ادامه مي‌دهم.
4- مکث تکميل جمله:
زماني از اين مکث استفاده مي‌کنيد که جمله يا نقل قولي را بيان مي‌کنيد که همه با آن آشنا هستند. وقتي قسمت اول آن را بيان مي‌کنيد، همه از لحاظ ذهني با شما همراه و متمايل مي‌شوند که قسمت دوم را تکميل کنند. اين باعث مي‌شود مخاطب، ارتباط نزديکتري با شما برقرار کند و با توجه بيشتري به سخنان شما گوش دهد.
